Stel je eens voor: Je loopt door een dorpje en je hebt trek in een kop koffie of thee. Je struint langs een oude molen, jaren 20 woningen en je ziet een heerlijk grasland in de verte. Het dorpje en haar bewoners schijnt in de Tweede Wereldoorlog bekend te staan om hun standvastigheid tegen de Duitsers. Je leest dit terug op één van de beelden die je tegenkomt.
Het verzet van Madelaine.
Statendal, het dorp vol verzet, waar niemand iets van wist behalve de dorpelingen zelf.
Het was één van de grootste verzetsgroepen van Nederland en de Franse militairen hadden nauw contact met deze verzetsgroep. Het dorpje lag strategisch en was daardoor een mooie uitkomst voor de militairen en kwamen regelmatig inlichtingen ophalen.
De Franse militairen namen allerlei lekkernijen mee van huis naar het dorp. Madelaine noemde ze het. De verzetsgroep. Het was een soort codewoord.
Een stukje verderop zie je een kleine lunchroom. De houten klapramen in het groen verraden de gezelligheid. Je stapt binnen, je vraagt of je plaats mag nemen. De gastheer vraagt of je iets te drinken wenst. Je vraagt of ze koffie voor je willen maken. “Uiteraard!” reageert de gastheer. Je kijkt naar buiten en je stelt je voor hoe het zou zijn geweest ten tijde van de oorlog.
Ondertussen hoor je getik van kopjes en het malen van de koffiebonen. Op een schilderijtje aan de muur zie je allerlei verschillende gezinnen en een aantal foto’s van diverse soorten cake.
“Alstublieft meneer, uw koffie!“. Je bedankt de gastheer en kijkt naar je kopje koffie. Suiker. Melk. Lepeltje. Crème laag. Maar niets er bij. Je pakt de menukaart. Je ziet de lunchgerechten en een ontbijtmenu. Geen taartje. Geen cakeje. Geen Madelaine.
Dit verhaal is fictief, maar stel dat het einde van het verhaal als volgt is:
“Alstublieft meneer, uw koffie!“. Je bedankt de gastheer en kijkt naar je kopje koffie. Suiker. Melk. Lepeltje. Crème laag. Een klein cakeje. Je kijkt op naar de gastheer en je vraagt: “Kunt u mij vertellen wat dit is?”. “Jazeker”. Zegt de gastheer. “Kent u het verhaal van Madelaine?” Ik reageer met de teksten die ik heb gelezen onderweg naar de lunchroom. Met een glimlach geeft hij aan: “Dan weet u nu wat een Madelaine is.”
Recept
Een Madelaine is een Frans luchtig en authentiek cakeje. Sommige kennen deze van Bonne Maman uit de supermarkt. Alleen vind ik die erg droog. Als ik denk aan de Madelaine dan zie ik een rond schelpvormige cakeje met een bol buikje.
Gebruik hiervoor het recept van de blauwe bes bananencake, zonder de blauwe bes, maar halveer de hoeveelheden voor een 30 stuks aan cakejes.
Geef een reactie